S
Saria
ex membre
Bonjour, je ne suis pas très forte en Neerlandais et j'ai fais un texte mais je pense qu'il comporte des fautes. C'est un texte pour mon examen mais je n'ai pas eu le temps de le donner a ma prof pour le corriger et maintenant c'est trop tard...
J'espere qu'un de vous saura m'aider =)!
Merci d'avance.
Voici mon texte:
Ik kom van een reis in Indonesië met AFS terug. Ik heeft veel heimwee. Het was een reis onvergetelijk.
Elke jaar vertrekt een tweehonderdtal Vlaamse jongeren tussen 16 en 18 met AFS voor een heel jaar naar het buitenland. Ik vertrek in juli. De jongeren met een herexamens reizen af in september.
Ik heb aan een selectieweekend deelgenomen. het is een weekend om te weten of de jongere die echt gemotiveerd zijn voldoende openstaan voor andere cultuur. Ik heb met een mense die ooit een jaar in het buitenland vebleven gepraat. Ik maak ook tests in spelvorm.
Mijn gastgezin waren fantastisch. er zijn twee meisjes, julie en sara.
Ik heb de taal met de kleine vragen aan tafel geleerd of door te sporten met mijn klasgenoten. Maar een jaartje buitenland is niet altijd rooskleurig.
Er gaar door dezelfde emotionele hoge pieken en diepe dalen op dezelfde tijdstippen.
Eerst is er de euforie van het vertrek. In spetember voelen ze dat het moeilijk is, er is de eerst cultuurschok. In oktober gaat het beter opschool. Dan komen de eindejaarsfeesten en het heel moeilijk. Er is de heimwee. Maart-April is een topperiode. Daarna komt het einde van het verblijk met euforie. Maar daarvoor moeten alle nieuwe banden vebroken worden. En het is moeilijk.
Een reis met AFS is een prima middel om een taal te leren. Het beste middel om te leren is met mensen te spreken. Het is een interessant project maar het is moeilijk om ver van zijn familie tijdens een jaar te zijn. Je gaat een nieuwe cultuur kennen, je doet nieuwe kennis. Er is veel keuze in de landen.
Mijn adviezen voor je reis, is het te profiteren. Er zijn het moment moeilijk maar een jaar is het kort. Er zijn zo dingen om te ontdekken.
Merci d'avance.
J'espere qu'un de vous saura m'aider =)!
Merci d'avance.
Voici mon texte:
Ik kom van een reis in Indonesië met AFS terug. Ik heeft veel heimwee. Het was een reis onvergetelijk.
Elke jaar vertrekt een tweehonderdtal Vlaamse jongeren tussen 16 en 18 met AFS voor een heel jaar naar het buitenland. Ik vertrek in juli. De jongeren met een herexamens reizen af in september.
Ik heb aan een selectieweekend deelgenomen. het is een weekend om te weten of de jongere die echt gemotiveerd zijn voldoende openstaan voor andere cultuur. Ik heb met een mense die ooit een jaar in het buitenland vebleven gepraat. Ik maak ook tests in spelvorm.
Mijn gastgezin waren fantastisch. er zijn twee meisjes, julie en sara.
Ik heb de taal met de kleine vragen aan tafel geleerd of door te sporten met mijn klasgenoten. Maar een jaartje buitenland is niet altijd rooskleurig.
Er gaar door dezelfde emotionele hoge pieken en diepe dalen op dezelfde tijdstippen.
Eerst is er de euforie van het vertrek. In spetember voelen ze dat het moeilijk is, er is de eerst cultuurschok. In oktober gaat het beter opschool. Dan komen de eindejaarsfeesten en het heel moeilijk. Er is de heimwee. Maart-April is een topperiode. Daarna komt het einde van het verblijk met euforie. Maar daarvoor moeten alle nieuwe banden vebroken worden. En het is moeilijk.
Een reis met AFS is een prima middel om een taal te leren. Het beste middel om te leren is met mensen te spreken. Het is een interessant project maar het is moeilijk om ver van zijn familie tijdens een jaar te zijn. Je gaat een nieuwe cultuur kennen, je doet nieuwe kennis. Er is veel keuze in de landen.
Mijn adviezen voor je reis, is het te profiteren. Er zijn het moment moeilijk maar een jaar is het kort. Er zijn zo dingen om te ontdekken.
Merci d'avance.
